راست رادیکال، در جوامعی رشد و نمو میکند که طبقات محافظهکار قدیمی هنوز نیرومند، در اثر دگرگونیهای پرشتاب و مدرنِ اجتماعی، در معرض تهدید قرار گیرند. دگرگونیهای مزبور باعث به وجود آمدن یا به قدرت رسیدنِ طبقات و گروههای لیبرال و رادیکالِ مخالفِ «شیوههای کهنه» میشود. بدینترتیب در سدۀ بیستم، اقلیتِ محافظهکاران انقلابی که همیشه در اروپای مُدرن حضور داشتند، در واکنش متقابل و ضروری به وضعیت بحرانیای که محافظهکاری را تهدید میکرد، به مدافعان آن تبدیل شدند. در هرگونه بررسی فاشیسم که سخت محدود به «فاشیستها»[ی ایتالیا] و «نازیها»[ی آلمان] باشد، ممکن است اهمیت واقعی افراطگرایی دست راستی، از نظر دور بماند. زیرا در ایتالیا و آلمان، آریستوکراتهای زمیندار، افسران ارتش، مقامات دولتی و اداری و صاحبان صنایع عمده بدون اینکه لزوما خود عضو حزب باشند یا تمام اصول [و مقررات] آن را بپذیرند، به توفیق «فاشیسم» و «نازیسم» کمک کردند.