خسته و عرق کرده از روی سینه ی بستایف روس بلند شدم یاد سربازان روسی افتادم که شهریور ۱۳۲۰ درختان گردوی روستایمان را بریدند یاد درختانی که دیگر نه گردویی داشتند و نه سایه ای یاد اشغالی که کمر پدرم را شکست. یکدفعه صدای بلند گو مرا به خود آورد.گوینده سالن اسمم را به عنوان قهرمان المپیک و آقای دنیا در وزن چهارم اعلام کرد حالا اولین ورزشکار ایرانی بودم که طلای المپیک را بدست آورده بودم