بدرالدین جاجرمی، شاعر سدهی هفتم هجری، بیشتر عمر را در دربار بهاءالدین محمد، فرزند شمسالدین محمد صاحب دیوان، در اصفهان گذرانده و عمدهی اشعار او در ستایش همین بهاءالدین و دیگر اعضای خاندان صاحبی است.اشعار جاجرمی در جنگها، تذکرهها و فرهنگها پراکندهاند و دیوان مضبوطی از او در دست نیست.بدرالدین سه منظومه به نامهای اختلاجنامه، فالنامه و اختیارات قمر هم سروده که بنمایهی همگی فرهنگ عامه است.شناساندن این سراینده و تصحیح دقیق اشعار او احیای بخشی از میراث ادبی زبان فارسی است.