این رمان واپسین اثر و نتیجۀ تمامی آفرینش های ادبی اوست، حال آن که مدت ها پیش از خلق اثر بیش تر فصل های آن با ایده ها و تصاویر گوناگون از داستان‌های فرعی و رویدادهای متنوع در ذهن نویسنده شکل گرفته بود.

در چهاردهم ماه مه ۱۸۵۹، ویکتور هوگو در نامه‌‏ای به پسرش شارل می‌‏نویسد: «برای نگارش کتاب جدیدم (کارگران دریا) می‌‏خواهم به جزیرۀ سِرک بروم.»

فارغ از گفت و گوهای فیلسوفانه ما با بندهای زیادی به خاک وابسته ایم. نمی توان خاکستر نیاکان را به پاشنه کفش ها چسباند و با خود برد.

نوشتن این کتاب ۱۹ ماه به طول انجامید و بسیاری از اتفاقات درون کتاب شبیه به رویدادهای زندگی نویسنده هستند.

کنار میزهای بازی رولت و در انتهای دیگر تالار، جایی که میز ترانت اِ کارانت قرار داده شده بود، صد و پنجاه یا شاید دویست قمارباز در چند ردیف گرد هم آمدند.

تابستان اثر ادیت وارتون، که در سال ۱۹۱۷ منتشر شد، از جسورانه‌ترین و سرشارترین آثار احساسی او به شمار می‌آید.