دریان گری که هنوز از تابلو چشم برنگرفته بود، زیر لب گفت: «چه غم‌انگیز است، چه غم‌انگیز! من پیر خواهم شد، زشت و ترسناک! ولی این نگاره همیشه جوان خواهد ماند. تا ابد در همین روز ماه ژوئن باقی می‌ماند. کاش برعکس این می‌بود! کاش من همیشه جوان می‌ماندم و این تصویر پیر می‌شد! برای این_ بله، برای چنین چیزی_ حاضرم دار و ندارم را بدهم! برای این جوانی ماندگار از هیچ‌چیز دریغ نمی‌داشتم و حاضر بودم روحم را هم بفروشم!»

منزل دوم، داستان زنی سردرگم است که پاسخ بسیاری از پرسش هایش را در دوران جوانی در نقاشی های هنرمندی مشهور به نام آل پیدا کرده است

سراغ سیاه نمایش های ایرانی را از قصه های عامیانه نیز میتوان گرفت سمک عیار که قصه هایش به دوره اشکانیان بر می گردد سرکار خانم خجسته :کیا پژوهش خود را به نام قهرمانان پادپای بر این اساس بنیان نهاده .است

جایگاه دوم روایتگر افسانه ای غم انگیز از هنر، خانواده و سرنوشت انسان است