داستان‌ های کوتاه می‌ توانند گستره‌ غیر منتظره‌ ای را در زمانی اندک پوشش دهند و این ویژگی در این مجموعه به بهترین وجه به‌ کار رفته است.

روزی روزگاری کشوری بود که در آن زندان‌‎هایی مخصوص کودکان بنا کرده بودند

داستان زنی شصت ساله به نام «مونا» را روایت می‌کند

صبح یکی از روزهای آفتابی ماه نیسان، در یکی از خیابان های درجه یک نیویورک راه می روم و به این واقعیت فکر می کنم

.لیدیا و پسر هشت ساله‌اش لوکا، ناچار به فرار از مکزیک هستند.

رمان با تمرکز بر مفهوم نژاد پرستی، روح عصیانگر دو جوان سیاه پوست را در تقابل با هنجارهای جامعه‌ و نابرابری‌ های اجتماعی به تصویر می‌ کشد