رمان تاریخی در ادبیات آلمانی سنتی قوی دارد...

از اتاق جهانگیر بیرون آمد. خواست برای آخرین بار گلدان بامبو را آب بدهد، به آشپزخانه رفت. چشمش به تابلو افتاد؛ همان تابلویی که مدت‌ها تنها وسیله ارتباطی میان او و جهانگیر بود. بسته کوچکی پیچیده در کاغذ کادوی زیبایی با روبان سپید زیر تابلو به چشم می‌خورد. با قدم‌هایی لرزان به سوی آن رفت. روی تابلو نوشته شده بود: “من را ببخش و فرصت بده با آینده‌ای شیرین، گذشته تلخ را جبران کنیم”

(داستان‌های آلمانی، قرن 20 م)

(داستان های فارسی، قرن 14)

این رمان قصه‌ی شهری ساحلی را توصیف می‌کند که میزبان فقر و یک سیستم نابرابر اقتصادی است.

ما همه چیز می‌خواهیم داستانی‌ست سرشار از انرژی و اصالت که به طور همزمان در سه سطح با موفقیت عمل می‌کند؛ به عنوان یک اثر هنری بهت‌آور، مستندی از تاریخ، و تحلیلی سیاسی که طنین آن تا تضادهای کنونی استمرار می‌یابد.