از اتاق جهانگیر بیرون آمد. خواست برای آخرین بار گلدان بامبو را آب بدهد، به آشپزخانه رفت. چشمش به تابلو افتاد؛ همان تابلویی که مدت‌ها تنها وسیله ارتباطی میان او و جهانگیر بود. بسته کوچکی پیچیده در کاغذ کادوی زیبایی با روبان سپید زیر تابلو به چشم می‌خورد. با قدم‌هایی لرزان به سوی آن رفت. روی تابلو نوشته شده بود: “من را ببخش و فرصت بده با آینده‌ای شیرین، گذشته تلخ را جبران کنیم”

ما همه چیز می‌خواهیم داستانی‌ست سرشار از انرژی و اصالت که به طور همزمان در سه سطح با موفقیت عمل می‌کند؛ به عنوان یک اثر هنری بهت‌آور، مستندی از تاریخ، و تحلیلی سیاسی که طنین آن تا تضادهای کنونی استمرار می‌یابد.

ساراماگو نویسنده پرتغالی برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۹۸ که در بیشتر آثارش از تمثیل‌های فراوان استفاده می‌کند.

(داستان های ارمنی، قرن 20 م)

نفس و خانواده‌ کوچکش، سال‌هاست تنهایی‌شان را با حضور خانواده‌ ارمنی همسایه پر کرده‌اند.

آواز بی‌ساز قصه‌ای است که در شهر هالت در کلرادو رخ می‌دهد که گرچه شهری خیالی است اما با تمام وجود زنده و سرشار از اتفاق است...