جنبش زنان به درستی از این که زنان از دید تاریخ پنهان ماندهاند، شکایت دارد. اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه نگارش و آموزش تاریخی جامعه ما ارتباطی نمیبیند. تاریخی که تنها بر فعالیتهای نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرالها، نخست وزیرها، پاپها، بانکدارها، کارخانهدارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آنها به جز چند ملکه امپراتریس و ژاندارک باقی همه مرد هستند...
زن حتی برای نیم ساعت فرصت نداشته که در اتاقی از آن خود فارغ از وظایفش به نوشتن بپردازد. دلایل دیگر از دیدگاه وولف نداشتن پول و امکان تحصیل برای زنان است.