جکلین هارپمن، نویسندۀ بلژیکی، در رمان منی که هرگز مردان را نشناختم ما را به دنیایی تاریک و وهم‌آلود می‌کشاند؛ دنیایی که در آن امید و نومیدی، عشق و نفرت، درهم‌تنیده شده‌اند.