کتاب توهم دانش

انسانها جوامع و فناوری های بسیار پیچیده ای ایجاد کرده اند ، اما اکثر ما حتی نمی دانیم که یک قلم یا توالت چگونه کار می کند

آدم‌ها چقدر می‌ دانند؟ چقدر لازم است بدانند؟آنچه می ‌دانند به چه کارشان می ‌آید؟ تصور دانایی مطلق به چه فجایعی می ‌انجامد؟ این کتاب با بررسی این پرسش‌ ها و پرسش‌ های مشابه آنها نشان می ‌دهد که انسان ‌ها ظرفیت بیکرانی برای حماقت دارند و بزرگترین حماقتشان این است که غالبا از جهل خود بی‌ خبرند و تصوراتشان را واقعیت ‌های مسلم و بدیهیات می ‌انگارند.

دانشمندان شناختی استیون اسلومان و فیلیپ فرنباخ استدلال می کنند که ما علیرغم کاستی های ذهنی خود زنده می مانیم و رشد می کنیم زیرا در یک جامعه غنی از دانش زندگی می کنیم. کلید هوش ما در افراد و چیزهای اطراف ما نهفته است. ما دائما اطلاعات و تخصص های ذخیره شده در خارج از سرمان را انجام می دهیم: در بدن ما ، محیط ما ، دارایی های ما و جامعه ای که ما در آن تعامل داریم - و معمولا حتی متوجه نمی شویم که ما این کار را می کنیم