کتاب تحول مفهوم دولت در ایران معاصر

با وقوع انقلاب مشروطه و تأسیس دولت جدید، تاریخ ایران وارد دوران آستانه ای خود و شاهد هم زمانی امور ناهم زمان شد. این پدیده از یک سو مقدمات کست و از دیگر سو زمینه پیوست زبان و نظام مفاهیم دوره قدیم و جدید را در ساخت. مفهوم دولت مهیا کرد ضرباهنگ تند زمان مدرن معانی نوین دولت را در قالب مفاهیم و واژگان زبانی زمان کند سنت ریخت و لایه معنایی کاملاً متفاوتی با لایه های معنایی قدیم دولت به وجود آورد. در چالش و تنازع میان دو مفهوم قديم و جديد لاجرم مفهوم دولت دچار ابهام بحران و ایهام گردید بحرانی که بنیاد دیگر بحرانهای تاریخ معاصر بود بررسی این بحران و لایه لایه شدگی معنایی و سیر تحول معناشناختی و پارادیمیک مفهوم دولت در متن منابع زبانی و نیز در بستر تاریخ اجتماعی و سیاسی دوران آستانه ای ایران محور اصلی پژوهش حاضر است. این پژوهش آشکار می سازد که مشروطه در فاهمه ایرانی مفهومی خلق الساعه نبوده و از چند دهه قبل تر لایه های معنایی آن در ذهن و زبان ایرانی ظهور یافته است.