این اثر پژوهشی با تمرکز بر انتقال تاریخنگاری از سنتگرایی دوران پیشامدرن به رویکردی علمی و مدرن، نقش گفتمان ملیگرایی، نهادهای آموزشی و فرهنگ نشر را در شکلدهی به روایت تاریخی ایران بررسی میکند. روند تحولات از اواخر قاجار تا دوران پهلوی، انقلاب مشروطه و تثبیت هویت ملی، همراه با تاثیر روزنامهها، مدارس و روشنفکران، محور تحلیل کتاب است.