من یک تازه به دوران رسیده نوکیسه هستم، که گاه در شعر شاعران مداح میخروشم و گاه در سخرانیهای منفعل،که بی دردی گسترش میدهند. من درست مانند یک بمب ساعتی،صبح به صبح در نگاه و کلام افراد بیریشه منفجر میشوم و دهها تن از آدمیان را به ستایش ترس وا میدارم.
قسمت زیادی از جهان و جامعه امروز بر خیالات مرده من پایهگذاری شده است.
خانهای دارم خیالی،که بر مرتفعترین قلههای ذهن آدم نماهای جاه طلب فخرفروشی بنا شده است.
من نه قید دارم نه فعل مثبت و به هیچ اضافهای تشبیه نمیشوم.
من یک کودک خودخواه و شناور در ذهن هر فرد نوکیسه و تازه به دوران رسیده این جامعه هستم.