زمانی که با آن مرد خپله داشتیم پدرم را بر سکویی از موزائیک های خال خالی سفید و سیاه میشستیم مدام حس میکردم پدر لبخند میزند؛ نه اینکه فقط لبخند بزند، بلکه انگار به من لبخند میزد.

اگر روزی زنی را دیدید که از خرابه های خود برخاسته و با تکه های شکسته ی جانش برای شما پل ساخته بود بدانید که درد او را نکشت او درد را به زانو درآورد. این کتاب خاکستر آن زن است. نه برای سوگواری برای آنها که از آتش فانوس می سازند.

حفل ها سرو جنوب اند بیش از هر چیز احساس تاب شاعر را در احترام و ستایش سرزمین خود نشان میدهد و پیداست که شاعر زادگاه و دیار خود را تا چه حد دوست دارد و به آن عشق میورزد.

آدم ها به هم سلام میکنند، تا اندوه خدا حافظی را قسمت کرده باشند، مثل کوه، که به گوش کوه، قصه آغوش نخستین را زمزمه کرده بود

ابر صیقل می دهد شمشیر زنگالود آسمان را پنجره بسته است روز بر سنگ سیاه شب بلورین جام بشکسته است

رمان «فرار» اثر بلیک کراوچ یک تریلر روان‌شناسانه و پرانرژی است که خواننده را به قلب یک آمریکای دیستوپیایی فرو می‌برد.