(برنده جایزه نوبل و برگزیده به عنوان بهترین رمان قرن ژاپن)

از روز اول ملاقات میساکی راننده ی شخصی کافو کو شد. ساب زرد رنگ کافو کو را از پارکینگ خانه اش برمی داشت و او را به سالن تئاتر در گینزا می برد.

سپس خندید. شاید هم نه؛ ولی به نظر من که این طور رسید. خندیدنش به صدای باد می ماند که از اعماق گودالی مخوف به گوش می رسد!

(با مقدمهٔ مارتین اسکورسیزی)

ساکنان یک روستا از حملات گروهی راهزن به ستوه آمده‌اند