اینکتاب به اتکای یافتههای روانکاوانه و آموزههای عارفانه، بخش عمدهای از انگارهها و پیشفرضهای ناهشیارانهی ما را نسبت به دو مقولهی مهم «یادگیری» و « فراموشی» آنچنان دچار فروپاشی و جاگردانی بنیادی میکند که با حیرتی تکاندهنده درمییابیم که گویا تنها راه یادگیری پایدار چیزها، فراموشکردن عمیق آنها، و یگانه طریق فراموشی شدید چیزها، یادآوری عمیق آنهاست.
این کتاب با مراجعه به مفاهیم نظری در حوزه جامعهشناسی و فلسفه در تلاش است تا به این دغدغه همیشگی بشر بهویژه در دوران مدرن پاسخ دهد که برای شادتر شدن چه باید کرد....
مغز انسان علاوه بر اینکه میتواند دنیای اطرافش را بشناسد، میتواند دنیای خودش را هم بشناسد؛ مثلا اینکه چهکار میکند، گذشته را از نو زنده میکند، خواب میبیند، زمان را ادراک میکند، زیبایی و عشق خلق میکند، توهمهای گوناگونی مثل رنگها، احساسها، «من» و ارادهی آزاد میسازد، آگاهی، تجربههای نزدیک به مرگ و غیره میسازد.
احمد نعمت اللهی شاعری با ذوق بود که در شعر بیشتر به جنبهی رئالیست آن توجه داشت. همچنین با قرآن و با مفاهیم آن آشنایی داشت و به قول "صاحب سخنوران نامی معاصر ایران" بیشتر قرآن را از حفظ بود.
مغز انسان علاوهبر اینکه میتواند دنیای اطرافش را بشناسد میتواند دنیای خودش را هم بشناسد؛ مثلا اینکه چهکار میکند، گذشته را از نو زنده میکند، خواب میبیند، زمان را ادراک میکند، زیبایی و عشق خلق میکند، توهمهای گوناگونی مثل رنگها، احساسها، «من» و ارادهی آزاد میسازد، آگاهی، تجربههای نزدیک به مرگ و غیره میسازد.