بی‌خانمان اثر هکتور مالو، یک رمان کلاسیک فرانسوی است که داستانی احساسی و عمیق را درباره‌ی رمی، پسربچه‌ی یتیمی روایت می‌کند. رمی پس از جدایی از خانواده‌اش به یک موسیقی‌دان دوره‌گرد به نام ویتالی فروخته می‌شود و سفر او در سرتاسر فرانسه، چالش‌ها و تجربیات تلخی را به همراه دارد. این داستان به بررسی مفاهیم عمیقی چون عشق، فقدان و جست‌وجوی احساس تعلق می‌پردازد. در طول سفر، رمی یاد می‌گیرد که چگونه با مشکلات مقابله کند و ارزش دوستی و امید را در دل سختی‌ها پیدا کند.

به راستی پولکا، سگ تکلی که در 1966 به دنیا آمد، زندگی فرانسوا نوریسیه را با نوعی ناخوشی احساسی همراه کرد. نامه بی جوابی که او خطاب به رفیق فسقلی، شیطون و کرنگ خود می نویسد ریشه در همین ناخوشی احساسی دارد

جانور شناسی که گوریل ها را در زیستگاه بومی شان مطالعه کرده بود از یکنواختی زندگی و بیکاری گسترده آن ها متحیر شده بود.

در تربیت عهد قدیم، مانند آنچه که افلاطون در کتاب قوانین به روشنی بیان می‌کند، کودک نه به خاطر خود، بلکه به واسطۀ پیوند تابعیت که او را به شهر متصل می‌سازد، در نظر گرفته می‌شود.

شاید به نظر رسد دیدگاه‌ها و اندیشه‌های تورن در پیوند با جوامع «پساصنعتی» طرح می‌شود و نمی‌تواند برای جامعهٔ «شبه صنعتی» ایران رهاوردی داشته باشد

و بدین سان، هنر مانی، ناخودآگاه ولی با شیفتگی و پختگی زودرس، در حاشیه ی صفحات کتاب ها متبلور و شکوفا شد.