من نیامده ام که از وادی نبودن به بود برگردم. تو که می دانی من نام یک پرنده هستم. و پرنده نابود نمی شود، بسمل می شود.

داستان مرد جوانی است که مبهوت رخدادهای این روزهاست

به باور برخی منتقدین، این نمایشنامه تمثیلی سیاسی از اوضاع معاصر شکسپیر است.

کار با غصه دار شدن به آخر نمی رسد، دوباره باید راهی پیدا کرد که همه قصه را از سر گرفت و به غصه های تازه تری رسید

بعضی روزها وقتی قدم به آن خانه می گذاشت، باورش نمی شد روزگاری در آنجا زندگی می کرده

هستی به یاد ترنجی افتاد که سلیم به او داده بود و مادر بزرگ روی بخاری زیر عکس پسرش گذاشته بود و ...