دلدار گفته بود: من از خداحافظی طولانی بیزارم. یه خداحافظی طولانی، مثل پریدن از یک ارتفاع بلنده. هرچه‌قدر دل دل کنی. هرچه‌قدر این پا اون پا کنی فقط سخت‌ترش می‌کنی. باید چشماتو ببندی و یکدفعه بپری.

صبح یکشنبه آوریل 1813 بود ، صبحگاهی که نوید یکی از آن روزهای روشن را داد که پاریسی ها ، برای اولین بار در سال ، سنگ فرش های خشک در زیر و یک آسمان بی ابر را می بینند

(برنده جایزه پولیتزر 1984)

تعریف کردن همیشه یک جور محدود کردنه.

با نوازش نور مایل تابیده از پنجره اتاقم که پرده توری سرخ پوشیده، بیدار شده ام اما او کنارم نیست

جیمز جویس، نویسنده پرآوازه ایرلندی، از مهم‌ترین و تأثیر گذارترین نویسندگان قرن بیستم است