ترس برای من مثل عضوی از بدنم بود، مثل دست سومی که گاهی ظاهر می‌شد و رشد می‌کرد و گلویم را فشار می‌داد یا چشم سومی بود که یکهو باز می‌شد و حقایقی را نشان می‌داد که نباید می‌دیدم...

اگرچه به دوستان جوانم می‌گویم و گفته‌ام اگر از هر کدام‌مان یک داستان بماند چه باغ زیبایی خواهیم داشت!

سرآغازِ کتاب با این پیش‌فرضِ ناساز، همساز و همباز می‌شود که "اخلاق‌‌گریزی و اخلاق‌ناباوری، سرچشمه‌ی اخلاق‌پذیری و اخلاق باوری است."

کتاب "یکی به جای دو نفر"، دعوتی است برای برگشتن به صداقت، صراحت و صمیمیت در رابطه.

هر فرهنگ برنامه ریزی خوانش خاصی از مفاهیمی چون توسعه اقتصادی پایداری ،فضایی زیست پذیری حکمروایی و دارد.

زندگی اش به مفهوم واقعی کلمه در تعداد انگشت شماری از متعلقات ناچیز خلاصه میشد و البته به همان اندازه و شاید حتی کوچک تر از آدمهایی که میتوانست آشنا خطایشان کند.