«زنان در زمانه‌ استالین» نوشته‌ی ملانی ایلیچ از روایتی متقاعدکننده پرده‌برداری می‌کند که فراتر از صفحات تاریخ است و داستان‌های اغلب نادیده گرفته‌شده‌ی زنان در یکی از پرآشوب‌ترین دوره‌های اتحاد جماهیر شوروی را آشکار می‌کند.

او به مدد تفکر هگل ،مارکس و مکتب فرانکفورت و با گذر از نویسندگان کلاسیک در زمینه ی حقوق حیوانات نظریه ی اجتماعی و دیالکتیکی بدیل و رویکرد عملی متفاوتی را در مورد رنج حیوانات ترسیم می کند.

همانطور که از نامش مشخص است، از تهران می‌گوید....

آینه شیئی پرمایه است که رفتار آبرومندانه شخص بورژوا را تکثیر می کند و باعث می شود دارایی های او جلوه بهتری پیدا کنند

اگرچه این کتاب یکی از بنیادی ترین تابوهای دنیای روشنفکری را زیر پا می گذارد و محصولات فکری و تولید کنندگان آنها را به شرایط وجودی اجتماعی شان ربط می دهد، اما.....

مردم عادی نباید برنامه راه نو را فراموش کنند.