"شاهنامه بزرگ ایلخانی" که در این کتاب، ابوالعلاء سودآور نام ابوسعیدنامه را برای آن پیشنهاد کرده، نسخه‌ای منحصربه‌فرد و احتمالاً کهن‌ترین نمونۀ مصوّر از روزگار ایلخانی است.