«فقط کسی که گوش می‌کند قادر به تعبیرکردن است.» بنابراین اصل کلام این مقاله در خوب «گوش‌کردن» است و یادآوری هنر گوش‌نکردن به مفسران ناوارد و خطاکار که بیشتر کج‌ فهمی‌هایشان را به اشتراک می‌گذارند.