یادداشتهای اینجانب اولین بار در 1908 و در مجموعه آثار ششم انتشارات شیپوفنیک منتشر شد. رمان مثل اغلب آثار رازآلود لیانید آندری یف با واکنشهای متعدد و گوناگونی در مطبوعات مواجه شد و منتقدان درباره شخصیت اصلی داستان نظرات کاملا متناقضی داشتند. آندری یف در قسمتی از مصاحبه بلندش با ایزمایلاف، منتقد مشهور روس، درباره قهرمان اثرش گفته است: میپرسید قهرمان یادداشتهای اینجانب که خود را قربانی یک خطای قضایی میداند، واقعا قاتل است یا نه؟ خود من اوایل به بیگناهیاش اطمینان داشتم، اما از مقطعی انگار به او مشکوک شدم. بله، من واقعا به این پیرمرد قصهمان که تقریبا در هر صفحه با اطمینان عجیبی از بیگناهی خود دم میزند، قدری مشکوکم و تعجب هم نکنید که خودم چندان مطمئن نیستم… چون واقعا خود را در پاسخ به پرسش شما صاحب نفوذی بیش از هر آدم عادی دیگری نمیدانم.