این یادداشت‌های یک مرد جعبه‌ای است. من این گزارش را از توی یک جعبه شروع می‌کنم. یک جعبه‌ی مقوایی که وقتی آن را روی سرم می‌گذارم تا پایین کمرم می‌رسد.

پرسش از هرآنچه هنوز نیامده، از چیزی که پیش روست و هنوز نمی‌دانیم که چیست و چگونه است، چنان سرشار از همه‌ی نادانی ماست که هربار تلاش برای فهم چیستی و چرایی و حقیقت آن‌چه رخ خواهد داد، گویی بیشتر درون مغاک عظیمی فرو می‌بردمان

(داستانهای کوتاه ژاپنی،قرن 20م،برنده جایزه یومیوری)