کتاب هنر همچون درمان

ظرافت و حساسیتش را میپذیرد.آن قدر اعتماد به نفس دارد که خواهان برخوردی ملاحظه کارانه باشد.جهان را به درک این نکته وا می دارد که ممکن است به آسانی آسیب ببیند.شکننده بودنش از روی تصور یا اشتباه نیست،این طور نیست که سازنده اش میخواسته چیزی سخت و محکم بسازد اما به طرز احمقانه ای به چنین چیزی رسیده که به دست یک بچه یا از روی دست و پا چلفتگی ممکن است شکسته شود شکننده است و به راحتی آسیب میبیند چرا که در جست و جوی شفافیت است و در آرزوی پذیرش آفتاب و نور شمع در اعماق خویش.