کتاب نوسازی توسعه جهانی شدن (مفاهیم مکاتب نظریه ها)

بيش از يك صد وپنجاه سال از آغاز تلاش برای آن‌چه نوگرايی و نوسازی جامعه‌ ايران خوانده می‌شود مي‌گذرد. در آن روزگار (نيمه‌ اول قرن نوزدهم) ممالك غيرغربی از جمله ايران تحت‌تأثير تحولات شگرف فلسفی، علمی، فنی، اقتصادی و سياسی دوران جديد مغرب زمين قرار‌ گرفتند و به فراخور درک و دريافت خود از آن، مبادرت به تحليل، اقتباس و اجرای اصولی براي دستيابی به دستاوردهای حيرت‌انگير آن نمودند. آن‌چه در اروپای غربی اتفاق افتاد و مدرنيته يا تجدد نام گرفت، به دلايل عميق تاريخی و فرهنگی برای اولين بار در كشورهای فرانسه، انگليس، آلمان و تا حدودی ايتاليا رخ داد. دنيای بيرون از اين كشورهای اعم از غربی و غيرغربی عامدانه درصدد بر‌آمدند تا دستاوردهای مدرنيته را اقتباس كنند، از اين رو به مدرنازيسيون يا نوسازی پرداختند. بنابراين، هدف همه‌ اين كشورها برگرفتن صنعت، نهادهای اجتماعی، سياسی و اقتصادی نوين بود تا از غافله‌ تحولات روز دور نمانند.