در این کتاب نویسنده به مطابقت نمادها و رمزها و کاربردهای ادبی نباتات با متون برجستۀ منظوم فارسی از آغاز تا قرن هشتم و نیز اشعار پنج شاعر بزرگ معاصر نیما، فروغ فرخ زاد، سپهری، اخوان ثالث، و شاملو پرداخته است. وی آن دسته از مرزها و نمادها در شعر فارسی را بررسی میکند که از جنبۀ تحلیلی و قدسی برخوردار هستند و در ادامه کاربردهای ادبی نباتات و مواردی را که صرفا جنبۀ تصویر دارند بررسی کرده است.