خاص بودگی نظام جهانی سرمایه داری از رهگذر مقایسه ای سلبی با صورت اجتماعی مقدم بر آن، یعنی امپراتوری های جهانی تبیین می شود. امپراتوری های جهانی، نظام های یکپارچه ی فرمانروایی سیاسی بودند که بر مبنایی منطقه ای، و گاهی بینامنطقه ای، اجتماعات تفکیک یافته را کنترل و استثمار می کردند