با سرانگشتانت بر روزگاران اندوهگینم گذر کنباشد که بر درخت خاکستر، غنچه ای بشکفدتو سهل و ممتنعیو در بخشش تندخوی و سختچونان چشمه ای که تنها با فوران کردن و جوشیدندر تملک دیگران قرار می گیرد