این کتاب حاصل درسهای راولز درباره فلسفه سیاسی در دهه ١٩٨٠ است که در نهایت به صورت نوعی بازگویی نظریه «عدالت به مثابه انصافـ» درآمدند. راولز در این کتاب خطوط اصلی تفکرش را مرور میکند و نیز برخی مسائل خاص راکه پیشتر در هیچ یک از آثارش به آنها نپرداخته بود میکاود. اندیشههای راولز در این کتاب و نیز کتاب پیشین او به نام «نظریه عدالت» همچنان قوت و مناسبتشان را با بحثهای کنونی درباره موضوعاتی چون عدالت و لیبرالیسم حفظ کردهاند.