کتاب طنز و تراژدی

در سه بخش از این کتاب، با نقل شعرها و حکایت‌های قدیم و جدید ارتباط نهانی و شگفت‌آور طنز و تراژدی را که نوعی از دو احساسی‌های انسانی است، نشان می‌دهد. خرمشاهی از اشعار طنز خود فقط دو نمونه را که دارای این ویژگی است، آورده است. سایر مقالات این کتاب طنزهای منثور و داستانی اوست که بعضی از آن‌ها در نشریات گل آقا به طبع رسیده است. مولف خود را اهل شهود می‌داند، اما تا کنون عالما و عامدا کشفی نداشته است، مگر همین پی بردن به رابطۀ ”جدلکتیک” بین طنز و تراژدی.