کتاب فصوص یا فصوصالحکم اثر این عربی از کتب مشهور ابن عربی است. فصوص جمع واژۀ «فص» است. یکی از معانی آن نگین است؛ اما فقط این معنا را ندارد. «ابن منظور»، در «لسان العرب»، و جمعی دیگر برای واژۀ «فص» چند معنا ذکر کردهاند که از جملۀ این معانی: اصل و جوهرۀ هر چیز، جدا کردن، تفصیل دادن، مفصل، نگین انگشتر، بخشی از هرچیز است. «ابن فارس»، در «مقاییس اللغة»، معنای «فص» را در اصل به معنای «فصل» میداند و معانی دیگر این ریشه را به این معنا برمیگرداند. هریک از این معانی که ذکر شد در مورد «فصوصالحکم» صادق است و ابن عربی به همۀ این معانی نظر دارد. این اثر با وجود حجم اندکش، مهمترین اثر ابن عربی است که در اواخر عمرش به رشتۀ تحریر درآمده است.
کتاب حاضر شرحی بر کتاب «فصوصالحکم» تألیف محمدبن علی این عربی است.