پاسخ آیزایا برلین به اتحاد جماهیر شوروی برای هویت او، هم از نظر شخصی و هم از نظر فکری، مرکزی بود. او که در سال 1909 در ریگا به دنیا آمد، در کودکی به زبان روسی صحبت میکرد و شاهد هر دو انقلاب در سن پترزبورگ در سال 1917 بود و در سال 21 به غرب مهاجرت کرد. او اولین بار در سال 45، زمانی که نویسندگان آنا آخماتووا و بوریس پاسترناک را ملاقات کرد، به روسیه بازگشت. این برخوردهای سازنده به شکل گیری آثار بعدی او کمک کرد، به ویژه دفاع او از آزادی سیاسی و مطالعاتش درباره متفکران روسی قبل از شوروی. نوشتههای او درباره اتحاد جماهیر شوروی که قبلاً هرگز جمعآوری نشده بود، شامل گزارشهای او از ملاقاتهای معروفش با نویسندگان روسی اندکی پس از جنگ جهانی دوم است. یادداشت مشهور سال 45 وزارت خارجه در مورد وضعیت هنر در دوران استالین؛ شرح او از «دیالکتیک مصنوعی» دستکاری شده استالین؛ پرتره های او سیپ ماندلشتام و بوریس پاسترناک. بررسی او از فرهنگ شوروی که پس از دیداری در سال 56 نوشته شد. این مجموعه شامل مقالاتی است که منتشر نشده اند، و همچنین برخی از آنها که به طور گسترده شناخته شده نیستند، زیرا با نام مستعار برای محافظت از اقوام ساکن روسیه منتشر شده اند. مطالب این کتاب در سمیناری در آکسفورد در سال 2003 که تحت نظارت موسسه بروکینگز برگزار شد، مورد بحث قرار گرفت. ویراستار برلین، هنری هاردی، مقالات را برای انتشار جمعی آماده کرده بود و در اینجا تاریخ آنها را بازگو می کند. استروب تالبوت، رئیس بروکینگز، در پیشگفتار خود، این مقالات را به آثار دیگر برلین ربط می دهد. ذهن شوروی جایگاه واقعی خود را در میان آثار برلین خواهد گرفت و برای سیاستگذاران، دانشجویان و کسانی که به سیاست روسیه، گذشته، حال و آینده علاقه مند هستند، ارزشمند خواهد بود.آیزایا برلین (1909-1997) بیشتر عمر خود را در دانشگاه آکسفورد تدریس کرد، جایی که پی در پی استاد نظریه اجتماعی و سیاسی و رئیس مؤسس کالج ولفسون بود. پس از آن به عنوان رئیس آکادمی بریتانیا خدمت کرد. از دیگر کتابهای او میتوان به کارل مارکس و متفکران روسی اشاره کرد.