از میان آنها میتوان به نشانهشناسی، روانشناسی دریافت، روانکاوی، نقدهای پسااستعماری، فمنیسم، ساختارگرایی، پساساختارگرایی، شالوده شکنی، و پست مدرنیسم اشاره کرد. این کتاب در پی تاریخ نگاری نظریههای هنر و تشریح صرف آن نظریهها نیست، بلکه به روابط چندگانهی تاریخ هنر و نظریه و اندیشهی انتقادی توجه دارد و درصدد پاسخگویی به این پرسش اساسی است که چگونه ممکن است نظریه و اندیشهی انتقادی برای توسعه یک متن تاریخ هنر به ما یاری برساند. هدف از نگارش این کتاب ارایهی یک درسنامهی کاربردی و مختصر در زمینهی رویکردهای معاصر به تاریخ هنر است و مناسب علاقهمندان هنر و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشتههای هنری است.