درآمدی بر علم سیاست دامنه وسیعی از رشته علوم سیاسی را به شیوهای جامع از طریق اجزای سازنده مفهومی و مرتبط و منطقی معرفی میکند. درآمدی بر علم سیاست به جای بحث در مورد نظریه، سیاست تطبیقی و روابط بینالملل به روشی کاملاً بیحاشیه موضوعات اصلی را از زیرشاخههای مختلف این رشته در قالبی فراگیرتر ترکیب میکند.
متن بر بازیگران تمرکز دارد و با بررسی تک تک بازیگران سیاسی شروع میشود و سپس به بحث در مورد کنشها و تعاملات گروههای سیاسی، نهادها، دولتها و روابط بینالملل میپردازد. درآمدی بر علم سیاست بر چگونگی و چرایی آشکار شدن واقعیتهای سیاسی از باورها و رفتارهای افراد گرفته تا سیاستها و عملکرد دولتها تمرکز دارد. ضمن آنکه این متن به گونهای طراحی و تدوین شده است که مخاطبان خود را بخشی از دنیای سیاست و علم سیاست بدانند و بر نقشی که سیاست و دولت در زندگی آنها ایفا میکند و اینکه چگونه میتوانند بیشتر به جامعه مدنی کمک کنند، تأکید میکند.
به جای تمرکز انحصاری بر روی فصول متنی مختص ایالات متحده و سیاست و دولت در آمریکا؛ به عنوان بخشی از بحث در مورد مفاهیم وسیعتری که در سراسر جهان کاربرد دارند مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. متن طیف متنوعی از تمثیلهای بینالمللی را برای نشان دادن این مفاهیم استفاده میکند و به دنبال آن است که دیدگاهها و پژوهشهای متنوعی را که هم ایدههای بنیادی پذیرفته شده و گسترده دارد و هم دیدگاههای برجستهای از صداهای کمبازنمایی و سرکوبشده و مخالف را شامل میشود، در برگیرد. ویژگیهای تغییر چشم انداز سیاسی و موضوعاتی مانند: افزایش تعداد زنان در مجالس قانونگذاری و دادگاههای عالی در سراسر جهان، تغییر ساختار خانواده و تلاشهای سازمان ملل برای مشارکت جوانان در مبارزه با نژادپرستی را مورد بحث قرار میدهد.
علاوه بر ارائه کاوشهای کاملی از دیدگاههای سنتی غربی، درآمدی بر علم سیاست مخاطبان را با فمینیسم، بومیگرایی پوپولیسم محافظهکار، سیاست ترکیب گرایی و نظریه انتقادی نژاد و جنسیت آشنا میکند. دغدغههای مربوط به تنوع در بسیاری از بحثها ذاتی است، زیرا شیوههای تعامل اکثریت و اقلیتها در تصمیمگیری سیاسی و تعیین خطمشی عمومی؛ مرکزیت دارد.
از آنجایی که همه دانش پژوهانی که درآمدی بر درس علم سیاست را در دانشگاه میگذرانند ممکن است در رشته علوم سیاسی ادامه تحصیل ندهند، این متن با مفاهیم گستردهای ارتباط برقرار میکند که از مرزهای درسی فراتر میرود و بر این نکته تأکید میکند که چگونه مهارتهایی که دانش پژوهان هنگام یادگیری در مورد علم سیاست بدست میآورند در زمینههای دیگر مانند: نیروی کار و نیز در طول زندگی روزمره اعمال شود.