بخش اعظم ادبیات فارسی را متون تمثیلی و رمزی تشکیل می دهند که برجسته ترین خصلتشان، دو یا چندلایگی معنایی است و کشف لایه های چندگانه آنها، التذاذ بیشتر و ادراک عمیق تر خواننده را در پی خواهد داشت. این آثار، گاه در صورت نثر و گاه در هیات نظم، ظاهر گردیده اند و مصادیق آنها را در قالب های منظومی چون قطعه، مثنوی، قصیده، شعر نو شعر سپید و... می توان سراغ گرفت. با این همه، باید اعتراف کرد که رسیدن به لایه های تودرتوی معنایی و ساختاری این متون، برای عموم مردم امکان پذیر نیست و همین امر، عده بی شماری از مخاطبان واقعی ادبیات فارسی را از دسترسی به چنین متونی محروم خواهد کرد پرداختن به کیفیت آثار تمثیلی و رمزی، تشریح نوع تعامل صورت و معنا در این متون، راه های وصول به مفاهیم نهفته در این آثار، تبین جنبه ها و عناصر زیبایی شناختی متون تمثیلی و رمزی و بالاخره، عرضه مصادیقی شکوهمند و نمونه وار از این قبیل آثار، هدف ما در تدوین کتاب حاضر بوده است.