نویسنده این مسئله را با فمینیسم ادغام می کند و موقعیت زنان را به عنوان قشر آسیب پذیر جامعه به تصویر می کشد. او نشان می دهد که چطور و تا چه حد زندگی زن ها تحت تأثیر جامعه، به خصوص مردان است، طوری که آنها نمی توانند به عنوان هویت های مستقل، مشخص و کامل عمل کنند. همانند نمایشنامه ی شب به خیر مادر، مسئله ی دیگری که نورمن در این اثر به آن می پردازد، مادرانگی و ترس های آن است