کتاب “خشایارشا” (جهانگشای ناکام هخامنشی) با تصاویر اشیاء و بناهای بهجامانده از این عصر، طرحها و نقشههای جغرافیایی و سیاسی جهان در دوره باستان و کتابنامه و نمایه همراه است.
فصلهای کتاب عبارتاند از: مساله انتخاب جانشین برای داریوش، آمادهسازی کشور برای بزرگترین نبردهای تاریخ، مرکز فرماندهی خشایارشا در سارد، ورود به سرزمینهای یونانینشین، در جبهه یونان، آتن و اسپارت – دو دشمن دیرینه در کنار هم، تشکیل اتحادیه یونانی علیه خشایارشا، نخستین نبردهای دریایی، نبردهای نیروی زمینی خشایارشا، پیشروی به طرف فوکیس، آتن در شعلههای آتش خشم خشایارشا، بازگشت به میهن، کتیبههای خشایارشا، روایت خشایارشا در کتاب استر، خاتمه.
خَشایارشای یکم ( 𐎧𐏁𐎹𐎠𐎼𐏁𐎠؛ تلفظ: خْشَیارشا) مشهور به خَشایارشای بزرگ پسر داریوش بزرگ و شهبانو آتوسا، دختر کوروش بزرگ، پنجمین شاهنشاه هخامنشی در میانه سالهای ۴۸۵ تا ۴۶۵ پ.م. است.
داریوش بزرگ پسران بسیاری داشت و بزرگترین آنها اَرتهبَرزَن بود، با این وجود داریوش بزرگ، بزرگترین فرزندش از آتوسا، یعنی خشایارشا را به جانشینی برگزید. خشایارشا در سال ۴۸۶ پ. م در سن ۳۴ سالگی و پس از مرگ پدرش به پادشاهی رسید. او بر کشوری فرمان میراند که پرجمعیتترین شاهنشاهی تاریخ جهان را دارا بوده و ۴۲ درصد از جمعیت کل جهان در این محدوده زندگی میکردند.