کتاب خاطرات بغداد (روایت یک زن از جنگ و تبعید)

چرا امریکا نمی‌تواند از فروش اسلحه دست بردارد و از راه‌های دیگری پول درآورد؟ اسلحه را نه می‌شود کاشت و خورد، نه می‌شود با آن خوابید. بوش می‌گوید: «ما برای برقراری صلح می‌جنگیم.» این چه جور صلحی است که هست و نیست ما را به باد داده؟ نظم نوین جهانی‌شان این است؟ او می‌گوید هیچ خصومتی با مردم عراق ندارد. یعنی نمی‌داند یا نمی‌فهمد که اتفاقاً فقط «مردم» عراق از جنگ آسیب دیدند؟/ از متن کتاب

نها الراضی یکی از ما مردم عادی خاورمیانه است. ما که مرگمان در هر جنگی «تلفات جانبی» به حساب می‌اید. او از سیاست چیزی نمی‌داند، تنها از مصائب جنگ و تحریم می‌گوید و البته از مرگ. مرگ بی‌شمار انسان بی‌گناهِ بیزار از جنگ و تحریم که قربانی سیاست‌ها و حمایت‌های جنگ‌افروزان می‌شوند.