جنبش صلیبی در قرنهای یازده تا سیزده میلادی فصل مهمی از تاریخ مسیحیت، اروپای غربی و شرق دریای مدیترانه است. جنگهایی که متولیان کلیسای مغربزمین با استناد به متون مقدس ضرورت آن را توجیه و سیاستمداران و شوالیههای اروپا «برای فرار از بحرانهای داخلی» آن را نمایندگی و راهبری میکردند. این جنبش به پشتوانۀ ایدۀ «مردن برای مسیح»، که برای مسیحیان تصوری زیبا بود، شکل گرفت. جنگهایی که به تعبیر
ادوارد گیبون هم ثروت اروپای غربی را مکید و هم جان انسانهایی را گرفت که میتوانستند روابط دوستانهای با دنیای اسلام برقرار سازند.
کتاب حاضر، که تألیفی درخور توجه به قلم تاریخدانی ایرانی، دکتر عبدالله ناصری طاهری (متولد ۱۳۳۹) است، جدال گفتمانی بین مورخان پیشین مسلمان، مسلمانان غیرمورخ و مورخان مسیحی معاصر این جنبش را با دقت و بر اساس منابع متعدد و معتبر واکاوی و تحلیل کرده است.