اگر بخواهی کلمات را بشکافی، از اتفّاقات در گذری، از ظواهر روابط فراتر روی، از کلمات تکراری در گذری و در هر حادثه ای، اتفاقی، برخوردی، رابطه ای در پی اسرار زندگی، بدنبال اندیشه های خارق عادت امّا پیچیده در جامه عادت باشی. اینجا دیگر کنجکاوی خری لنگ بیش نیست: کندکار، فراموشکار، چشم بسته، ذهن بسته، میبیند امّا در نمی یابد. میبیند امّا فراموش می کند.