عنوان ترانه کافه غم زده به قلم کارسون مکالرز، نام مجموعهایست از هفت داستان کوتاه ای که حتی از آن داستان های مینیمالیستی هستند. هر کدام از این داستان ها، جنبه های متفاوتی از خط موضوعی دارند که در داستان های مکالرز تکرار می شوند را برجسته می کند و آن خط موضوعی انزوا و تنهایی است که در کنار عشقی فداکارانه در مثلث روابطی باورنکردنی قرار گرفته است. چه این اثر را از دیگر آثار مکالرز متمایز می کند، ویژگی کیفیت موسیقی صدای نگارنده است که همراه با هجوم خاموش واژه های یکنواخت او به ذهن شخصیت های مجازی و بیگانه اش وارد می شود. زندگی درونی این قهرمانان، دنیای دلگیری که در آن زندگی می کنند را شکل می دهد و به واقعیتی جان می دهد که از مشاهده مستقیم و ساده یا توصیفات جزئی، شدنی تر به نظر می رسد. بنابرانی خطی که حقیقت را از خیال جدا کرده، باریک تر می شود و رویاها نورانی و درخشان می شوند و مکالرز از طریق اغراق یا القای نثری زبان شاعرانه، دنیایی بر پایه ابهام بنا می کند که بر سودازدگی می افزاید و با حس قریب الوقوع. از دست دادن، خواننده را مست می کند.