کتاب تبارشناسی اخلاق

تبارشناسی اخلاق از جمله آخرين نوشته‌های نيچه است كه دو سالی پيش از فروپاشيدن ذهن آتش‌فشانش نوشته است. اين كتاب، همچون بسياری از آثار نيچه، بسيار شتابان نوشته شده است. وی آن را در بيست روز، در ماه ژوئنِ 1887، نوشته و كتاب در نوامبرِ 1887 منتشر شده است. اين كتاب يك "جدل‌نامه" است. نيچه اين كتاب را پس از فراسوی نيک و بد نوشته، و در نامه‌ای، هدفِ آن را روشن كردنِ چند "اصلِ بنيادی" آن كتابِ بدفهميده‌شده، فراسوی نيک و بد، می‌داند. وی می‌خواهد در اين كتاب چند نكته‌ی اساسی را كه در آن كتاب به اجمال آمده، روشن و كامل كند و نقشِ "آزاده‌جانی" را در آن بازگويد، و آن‌چه را كه در آخرين بخشِ «فراسوی نيک و بد به نرمی گفته است با طنينی تند و انگيزاننده شرح كند و سنجش‌گری اخلاق را به اوجِ خود برساند»