«زاغ بور» که یکی از پرندگان بومی ایرانی است و در بیابان های مرکزی و شرقی ایران زندگی می کند، در این داستان به عشق وطن خود، از قفس طلایی بازرگان می گریزد و از مناطق خوش آب وهوا عبور می کند. همه فکر می کنند که وطن زاغ بور باید جایی بسیار خوش آب وهوا باشد؛ امّا در واقع، وطن زاغ بور بیابانی بی آب و علف و بسیار گرم است.