هیچکس در زندگی خانوادگی اش شادتر و آرام تر از این ترابادور پیر بازنشسته نیست، او که گاهگاه آوازهای کوچکی برای ماه زمزمه میکند، بی هراس از خوب یا بد خواندن. فی البداهه قطعههایی میخواند که به ذهنش میدوند و باقی اوقات را با لذت تمام سپری میکند. دوستی گوستاو فلوبر و ژرژ ساند هم رنگ و بوی عشق دارد و هم از باور و احترامی دوجانبه خبر میدهد. نامهنگاری این دو نویسندهٔ بزرگ قرن نوزدهم، که بیش از دوازده سال به طول انجامید و دورهٔ سخت جنگ فرانسه و آلمان و حکومت کمون را هم در برمیگرفت، حال و هوای زندگی روشنفکران، نویسندگان، اشراف و همچنین فضای مناظرههای ادبی و تشتت آرا در هنر و ادبیات را نشان میدهد.