کتاب آخرین یادداشت‎ها

"نيچه در طول زندگی‌اش هميشه افكار خود را در دفترهای يادداشت يا برگ‌های كاغذی كه با خود حمل می‌كرد ثبت می‌كرد. بدين ترتيب او عملاً همه‌جا می‌توانست نويسندگی كند. ]...[ او معمولاً اين يادداشت‌ها را نگه مي‌داشت و بر پايه‌ی آن‌ها دست‌نوشته‌های آثار چاپ‌شده‌اش را تهيه می‌كرد، و در نتيجه شمار بسياری از آ‌ن‌ها محفوظ ماند. ارتباط ميان دست‌نوشت‌های نيچه و آثار چاپ‌شده‌اش در طول دوران زندگی‌اش دستخوش تغيير شده است. در حالی كه آثار چاپ‌شده هرگز كل محتوای يادداشت‌ها را در بر نمی‌گرفت، تنها پس از 1885، يعنی پس از تكميل چنين گفت زرتشت، بود كه اختلاف بنيادينی ميان آن‌چه نيچه در يادداشت‌های خود ثبت می‌كرد و آن‌چه به شكل مشخصی به دست چاپ می‌سپرد به‌تدريج بالا گرفت. در حقيقت، نيچه احساس می‌كرد كه در حال بيگانه‌شدن با واسطه و رسانه‌ای است كه تا كنون به آن اعتماد كرده است. 'اراده‌ی معطوف به قدرت'، بزرگ‌ترين و بلندپروازانه‌ترين پروژه‌ی ادبی آخرين سال‌های زندگی نيچه، كه او هرگز آن را به چاپ نرساند ــ‌و تنها پس از مرگ‌اش بود كه خواهرش آن را جمع كرد و به ناشر سپرد‌ــ در دل همين يادداشت‌ها جای دارد، يادداشت‌هايی كه از آوريل 1885 تا اوت 1888 را در بر می‌گيرد." (از پيش‌گفتار كتاب)