مارکوس، یک تامین کننده گوشت انسان، با این جامعه جدید درگیر شده و به خاطر ضررهای شخصی خود شکنجه می شود. مارکوس که در کارخانه فرآوری محلی کار می‌کند، به کشتار انسان‌ ها می‌پردازد، اگرچه دیگر کسی آنها را چنین نمی‌نامد.

کامو در این نمایشنامه و با برگزیدن صحنه‌هایی چند از دوران حکم‌ روایی کوتاه کالیگولا، همان خط سیر فکری خودش را دنبال می‌کند، یعنی مبارزه با ظلم و زور و استبداد.

کشتن مرغ مقلد را قطع می توان شیرین ترین روایت در باب تلخ ترین موضوعات دانست

یکدندگی بولبا حدومرزی نداشت...

تنهاترین آدم دنیا کسی است که کمک نمی‌گیرد...

نام راوی را نمی دانیم اما می دانیم که از دست کسانی فراری است؛ شکارچیان بدذاتی که از آنها هم چیز زیادی نمی دانیم...