کتاب نوزده سالگان ابدی

رمان "نوزده سالگان ابدی" را می‌توان شاخص‌ترین اثر باکلانوف نامید که عالی‌ترین جایزه ادبی اتحاد شوروی را نصیب او کرد. این کتاب توصیفی ساده و دردناک از جنگ و تأثیر آن بر زندگی انسان‌های عادی و همچنین ادای احترام به جوانانی است که در خلال سال‌های ۲۴ - ۱۹۲۳ پا به دنیا گذاشتند، برای میهن‌شان جنگیدند و در پایان جنگ فقط سه درصد از آن‌ها زنده به خانه برگشتند. "نوزده سالگان ابدی" در خارج از مرز‌های شوروی نیز با تحسین منتقدان ادبی روبه رو شد. سوزان جاکوبی منتقد ادبی روزنامه نیویورک تایمز این رمان را گزارشی تکان‌دهنده از تجارب یک سرباز روس در جنگ جهانی دوم و یکی از بهترین زمان‌های جنگی قرن بیستم توصیف کرد.
باکلانوف خود در وصف این رمان چنین نوشت: «زمانی که جنگ آغاز شد من سال آخر دبیرستان بودم. در کلاس ما بیست دانش‌آموز پسر و بیست دانش‌آموز دختر درس می‌خواندند. ما پسر‌ها همگی به جبهه رفتیم و تنها کسی که زنده به خانه برگشت من بودم.... این کتاب را نوشتم تا آن‌ها را زنده نگه دارم. می‌خواستم مردم کشورم آن‌ها را همچون دوستان، خانواده و برادران خود گرامی بدارند.