کامو در این دو اثر، نه به ستایش خشونت برخاسته و نه به تسلیم در برابر قدرت. بلکه می‌پرسد: چگونه می‌توان عدالت را طلبید، بی‌آنکه عدالت را لکه‌دار کرد؟ چگونه می‌توان در دل تباهی، انسانی ماند؟

نمایشنامه تمرین پنج ‌انگشت از جایی آغاز می‌شود که خانم و آقای هرینگتون به همراه دو فرزند خود برای گذراندن تعطیلات، به خانه ییلاقی‌ شان می‌ روند

اشکال گوناگون از خود بیگانگی را شاید بتوان به طور کامل در نمایشنامه خانه یافت.

آثار بکت بی‌پروا، به شکل بنیادی کمینه‌گرا و بنابر بعضی تفسیرها در رابطه با وضعیت انسان‌ها عمیقاً بدبینانه‌اند...

ادبیات آمریکا، نمایشنامه آمریکایی

در صحنه چیزی نیست جز قابی از آدم‌های نمایش که چهره‌شان با روبند پوشیده شده..